Bugün duruşmaya gittim, yahut daha doğru söylemiyle duruşmamaya
Yani kimse bir yerde durmadı
Sanık Ş.C gelmedi
Hakim bey amca da anlat çucuğum dediği anda anladım ki bu ortam bana göre
Anlatayım sayın başkanım dedim. Bu arada duruşma salonu böyle filmlerdeki gibi değil
15-20 metrekare bir yer
Ben anlattım ama amca pek anlamadı, gel otur yanıma dedi
Çıktım kürsüye baktık beraber dosyaya ben anlattım o dinledi
Çay? dedi, yok efendim, teşekkür ederim falan
Neyse yazdırdık beraber yazıcı kıza.
Şikayetçi misin dedi? Baktım gözünün içine aldım mesajı
O bana sever gözlerle haydi güle güle doktor evladım dedi ben ona sağolun sayın başkanım,
sizlerle en içten duygularımla teşekkür eder saygılarımı sunarım dedim(evet ben bugün bunu dedim:)
Yani planlarım hiç işe yaramadı o duygusal konuşmalar, o gururlu genç edaları
Bu arada mahkeme hazırlanma prosesindeki eksiklerimi öğrenmiş oldum.
Tebligatı alınca:
1. Tebligat size mi?
2. Duruşma nerede?
bunlar temel basamaklar savunmadan bile önemli çünkü olmadığınız yerde savunma nanay olabilir.
Son anda yetiştim. Kadıköy adliyesinde yani bahariyede değilmiş
Taaa Hasanpaşa evlendirme dairesine koşa koşa gittim oradaymış benim duruşma.
Hmmm uzun yazı oldu tarzım değil ama mutluluk işte bu akşam için kendimi mapus damlarında brit türküleri çığırırken hayal etmiştim.
Bu sebeple uuuuuu tühhhhh girseydi de kodese toplum huzur bulsaydı diyenlere sabır,
ayyy iyi ki girmedi diyenlere de iyi düşündünüz mü der giderim
Bye
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder