15 Haziran 2010 Salı

Gözlerin ardında sevgi ve nefretten bir kolaj

Dün sinirlenip saydırdım birilerine
Şimdi ise üzüldüm
Sonuçta kimse bize beklediğimiz tepkileri verme zorunluluğunda değil
Kimseye bu yükü yükleme hakkına sahip değiliz, en azından ben kendi düşünce yapıma göre değilim
Bu hatayı çok ama çok sık yapıp, sonra pişman oluyorum
Dünkü resimdeki yumruğu kendime atıyorum, ve laflarımı geri alıyorum
Eyyy insanoğlu benden yana özgürsünüz,
Bu sebeple ister vurun kırın incitin,ister öpün başınıza koyun, hayat sizin,
Tabi ki istediğiniz gibi yaşayacaksınız
Varoluşunuzun sebebi beni, onu, şunu memnun, mutlu etmek mi ki!
Tabi ki hayır
Ama bu hacı yolunuzda
1. kendinize karşı dürüst olun ve triplere girmeyin
2. etrafınıza dürüst olun

Pek derin mevzulara girmeden kesiyim belki sonra bahsederim
For whom the bell tolls'sa

D. Wiggins Ethics... kitabını öneririm.



Hiç yorum yok: