17 Ocak 2011 Pazartesi

Rüya

Artık nöbetler istirahatgah olmuş bendeki bünyeye, onu fark ettim.


Evden ayrı kalma anlamında değil, gündüz angaryalarım on katına çıktı,
yapa yapa iş bitmiyor yeni filozofim yapmam gereken işleri azaltmak, hedef belli de yolu bulamadım
karaktere ters ben bunu yapamam demek zaten ondan geliyor ne gelirse başıma
atla bora zıpla bora da nereye kadar bora modundayım
malum sebeplerden artık evde daha çok zaman geçirmek istiyorum
artık haftasonu, alakasız hafta içi akşamları hastaneye gelip non-medical iş yetiştirmek istemiyorum
yahu sen doktorsun ne işi diyenlere yazsam şurada gözleri yaşarır vay vay vay halimize şükür edelim der ama neyse

Bir başka değişim de rüya görmek
Çok ama çok az hatırlarım ben rüyalarımı, saysam bir elin parmaklarını geçmez
Son 1 haftadır habire rüya görüyorum, acayip acayip
Cumartesi evlere zarar gördüm bir tane, mersin'de güya lisenin orada bir evde uyandım ben ama uyandığımda biliyorum orada olduğumu, sonra çıkıyorum evden asansöre biniyorum, ama yalnız değilim
asansörde tanıdığım, aslında baya da sevdiğim ama karşılaşmaktan haz etmediğim biri 
ki bu tarife uyan onlarca kişi var aman aman kişi işaret etmiyorum


neyse konuşmadan aşağı iniyoruz ama olur ya hani geçmez öyle sıkıntılı durumlarda zaman sanki 52 katlı bina
en son indik aşağı ben sabırla yemin ede ede kendi kendime, konuşmadım elemanla tuttum kendimi
tam kapı açıldı, bu döndü, sıkılgan bir şey diyecek oldu ki
bir oturttum yumruğu ağzının ortasına
hahahahahaa şaka be şaka:)
uyandım o an (bknz: yersen) 

dün zonguldak yollarındaydım(k)
ani bir vefat oldu ona gittik
yolda biraz vedat milor havası yakaladık
eğer yolu düşen olur da giden olursa akçakoca'da pideci bülent diye bir yer var, 
yolda sahil tarafında mavi neon tabelası falan var neyse uğramak lazımmış onu anladım


ilk defa gittim ben o taraflara değişik bir güzelliği var
dinlemeliklere gelince nereden aklıma geldiyse inner, neyse oldu artık
yazık olmuş gruplar sıralamasında ilk ona girer bunlar
neyse bu sıralar sanki bir duydum mu okudum mu anımsayamadım bir albüm gelebilirimsi hissiyat içindeyim.


buyrun buradan size pek dinlemiş olma ihtimaliniz olmayan bir grup hediye edeyim,
 2 sene önce canlı canlı uzaklarda bir yerlerde dinlemiştim spleen poetry'yi şans eseri



sözleri de böyle

I’ve been a walker for so long
been growing up till today
Life is the school that teaches me
to be the man I am
the man I am

So many troubles I’ve been through
So many faces I have seen
but I never got to understand you
So many years have already passed, since the day

I met you

Your thoughts were things I never dreamed of
Why couldn’t you be simpler?
All I wanted to give was a helping hand
I tried to go on but I still feel empty

So many troubles I’ve been through
So many faces I have seen
but I never got to understand you
So many years have already passed, since the day

Why were you so different?
Happiness was a small away from us

Feelings were so strong, but not enough
It wasn’t in my control, you leaving
Why am I, Why am I, Why am I then so sad

Why am I then so sad? Why am I then so sad?

bu şarkı ile aklıma gelen bir de video oldu şimdi 
neyse o sonra fazla ağır olur bir entry için

Hiç yorum yok: